CAMPERS TELLEN

 

Op elke camperplaats springen de oudste drie uit de camper en kijken om zich heen. Ze bepalen hun speelveld. In enkele seconden stellen ze vast; zoveel ruimte hier, zoveel ruimte daar, speeltuin? ja/nee,  kunnen we hier steppen? ja/nee, zijn er douches? ja/nee én bovenal; welke campers staan er al?

Met Isaac en Aaron loop ik dikwijls langs de campers die er al staan. De kinderen lezen de nummerplaten. Frans, Duits, Brits, Spaans, Zwitsers, Belgisch en Nederlands. Die komen we het meeste tegen.

Ze weten wat ze bij elke camper moeten zeggen; Frans, Bonjour, Duits Gutentag, Brits, Good Day, Spaans, Buenos Dias, Zwitsers, Gutentag of Bonjour, Belgisch Goedendag of Bonjour en Nederlands Goedendag.

Dan wordt er ook gekeken naar de bewoners; een nors kijkend echtpaar, een blij kijkend echtpaar, een man alleen, een jong gezin, weer een man alleen, een blij kijkend echtpaar, een vrouw alleen en een camper waarbij het nog een verrassing is; de luiken zijn dicht en de televisieschotel uit. Die zien we morgen pas weer.

Binnen enkele minuten wordt er een rekenles, een wiskundeles, een taalles, een les in sociale omgang en zelfs een topografische les gedaan. Aaron roept; er zijn er zes uit Frankrijk, vier uit Duitsland, twee uit Engeland, drie uit Spanje, één uit Zwitserland, één uit België en twee uit Nederland.  "Hoeveel campers zijn er dan?" vraag ik. Je hoort hem denken; "negentien!" - "nee, twintig" "huh?" Aaron kijkt verbaast naar mij en dan naar zijn handen. "huh twintig?" - "ja" zeg ik. "daar komt er nét één bij" - Drie koppies draaien vliegensvlug om en zes voetjes brengen hen bij de nieuwe camper. Nog voordat hij stilstaat, weten ze alles van hen. Althans, alles wat voor hen relevant is.

Geel kenteken. Nederlanders! Nederlands! Twee mensen, hond.

Zodra de mensen zijn geïnstalleerd, staan Isaac, Aaron en Maartje met hen te praten. Ze krijgen een koekje. De mevrouw loopt later met afwasteiltje langs onze camper en roept; "we weten alles al van jullie hoor!" "ja, dat zal wel ja" antwoord Agnes, waarna ze naar mij kijkt en zegt "en wij van jullie"