SOWBLOGS

Momenteel zijn we in Zweden. We verblijven in een prachtig, pittoresk falurood* huisje met een kamer als schoollokaal voor de kinderen en een studiekamer voor mij. Heel bijzonder. De jongens slapen op zolder en hebben daar een speelruimte van 40m2. De Heere bevestigde aan ons dat we naar Zweden moesten gaan en dat ik daar theologie mocht gaan studeren. Met de nadruk op mogen. We wisten niet wat we hier zouden aantreffen en vertrokken in afhankelijkheid. Toen we ons realiseerden wat ons hier werd aangeboden, merkten we Gods hand in ons leven. Een oase van rust (het is hier na 20.00u. muisstil) een lusthof van ongerepte natuur. Eekhoorns, vossen, herten, elanden, slangen en wolven. Meren, bossen, rotspartijen begroeid met allerlei soorten mos en glooiend heuvelland. Sinds we hier zijn neergestreken zijn we beide bezig met onze studie. Ik leer-  en Agnes onderwijst. Ik zit in het klaslokaal en Agnes staat er voor. Ik moest tientallen Engelstalige boeken aanschaffen, terwijl Agnes de aanha

We zijn in Zweden, we kijken uit op een groot meer en dus besluit ik te gaan vissen. In Nederland heb ik me vorig jaar al een hengel laten aansmeren.  Ik liep de winkel binnen en legde mijn wensen op tafel; forel, baars, zalm, makreel, tonijn. Ik kreeg twee hengels, een mandje vol haakjes, aas, schepnet, veel adviezen en nul garanties. Ik trek mijn wandelschoenen aan en maak een wandeling aan de rand van het meer. Ik moet een weiland met koeien oversteken en zet mijn twee hengels, een mandje vol haakjes, aas, schepnet, een koffer en emmer neer in het gras en haal de stroomleidingen los van het hek. De koeien rennen mij tegemoet. Twee grote koeien en twee kalveren. Ze kijken mij dom aan en blijven op een meter afstand staan. Een zwerm vliegen rond hun ogen. Ik strek mijn hand uit om te aaien. Een vreemde gewoonte. Koeien willen niet geaaid worden. Ze willen gemolken worden als hun uiers op knappen staan en verder met rust gelaten worden. Ik pak mijn twee hengels, een mandje vol haakjes,