LEIDING

 

Het is bijzonder hoe wij gezegend zijn tijdens onze reis door Nederland, Duitsland, Tsjechië, België, Frankrijk, Spanje en Luxemburg.
In een korte tijd hebben we meer van de wereld gezien dan in ons hele leven. Met vijf kinderen in een camper is eigenlijk gekkenwerk en het gekke van deze tijd is dat dit niet meer gek wordt gevonden. Sommige mensen fronsen wel even met de wenkbrauwen, maar de meeste mensen zijn ofwel onverschillig of positief verrast als ze ons verhaal horen.

Wij zijn in een camper gaan reizen, niet omdat we van kamperen houden. We hebben hiervoor nog nooit gekampeerd. Noch omdat we de vrijheid zochten. De vrijheid zit `m niet in je locatie, maar in je hart.
We zien wel bepaalde ontwikkelingen in deze wereld en we begrijpen dat mensen vluchten, maar ook dat was ons (hoofd-)motief niet.

We zijn christen en leven voor de Heere Jezus. Dat betekent dat we al  gestorven zijn voor God en opnieuw zijn geboren. Wacht, deze zin moet ik even uitleggen.  In dit leven zien we allerlei mensen die elk hun tijd besteden. De één heeft tien jaar, de ander honderd en van alles er tussenin. Wij beschouwen sommige mensen slechts en sommige goed, sommige lelijk en sommige lief. Maar God ziet elk mens als zondaar. Omdat elk mens in wezen zijn eigen God wil zijn en dus de dingen wil doen die God niet wil. God heeft een perfecte wet en als mensen deze wet overtreden (wat ieder mens veelvuldig doet) dan zijn ze schuldig. De mens is in Gods ogen dus een crimineel. De mens is dood, blind en een schaap zonder herder. Zegt de bijbel.

We wisten ook dat er één uitweg was. Één manier om vergeving te krijgen. Niet door goede dingen doen, maar door aan God te belijden dat we gefaald hebben en vijanden van Hem waren. God heeft één weg bereid om vergeving te ontvangen. Dat is; Iemand anders heeft onze straf gedragen. Dat is Zijn Zoon Jezus. Wanneer wij in Hém geloven en Hem dienen en vertrouwen, dan ziet God ons aan in Jezus, ipv in ons. We worden nieuwe mensen met een nieuw hart met nieuwe verlangens. Christendom is dus geen religie, waarbij je simpelweg wat regels volgt en een kerk bezoekt. Nee, wat een misverstand. Christendom is leven uit genade. Uit Jezus.

Als je bent gestorven en bent opgestaan. Want dat is wedergeboorte. Dan hoef je dus niet meer te vluchten. Wat veel camperaars doen. Je hoeft dus niet meer te zoeken naar vrijheid. Wat veel camperaars doen. Je bént al los van deze wereld, omdat je van Jezus bent. Wij weten dat we eeuwig leven hebben en wij kennen God. Ons camper avontuur is dus geen vlucht uit dit leven. Onze bekering was dat al.

Waarom dan in de camper? Nou, wij hebben hier veelvuldig voor gebeden en God heeft dit aan ons bevestigd. Daar zal ik later wat meer over schrijven. We wisten dat we naar Spanje moesten en we zijn onderweg zeer gezegend. We zijn nooit bang, wanhopig, angstig, of onzeker geweest. We wisten dat Spanje geen einddoel was, maar wat we er mochten doen, wisten we ook niet. Toen onze Spanje-reis tot een einde kwam, baden we voor een nieuwe bestemming.

We zijn zo dankbaar dat de Heere Jezus gebeden verhoord en zo goed voor ons gezorgd heeft. Anderen vertrouwen op hun ervaring of op hun verstand, op andere mensen of op geluk. Maar wij hebben tijdens onze reis op geen van deze dingen kunnen leunen. De Heere Jezus heeft, in Zijn goedheid, inmiddels een nieuwe bestemming aangewezen. We hebben Hem om twee bevestigingen gevraagd. Één hebben we inmiddels gekregen. 

Nu moet de camper worden gerepareerd in Nederland en verblijven wij op een vakantiebestemming. Tijdens deze tijd wachten we op Zijn antwoord. Een christen moet flexibel zijn. Als we bevestigd zijn, gaan we.

Heerlijk om te weten dat Hij voor ons zorgt. We hebben de dood al achter ons gelaten, we leven het leven tegemoet. Waar we ook naartoe gaan. Nu en in de toekomst!