TIEN CROISSANTS

Bij onze supermarkt is er een eetcafé met negen tafeltjes. Je kunt daar koffie drinken of een broodje bal eten of.. ontbijten! Tussen 8.00u en 10.00u kun je aanschuiven. Je betaalt enkele euro`s en je krijgt een hardgekookt ei, een croissant, een pistoletje, een plak kaas, een plak ham, roomboter, jam, koffie en jus d'orange.

Vanochtend besloten we daar te ontbijten. Met Aaron en Maartje wandelde ik half tien het eetcafé binnen. Drie tafeltjes waren bezet. Ik bestelde alvast koffie terwijl Agnes haar haar 'waste' met droogshampoo en de overige kinderen gereedmaakte. Aaron wist precies wat te doen. Hij pakte een kinderstoel voor Jona en trok een stoel weg van een ander tafeltje. Wij zaten er in elk geval klaar voor.

Agnes kwam binnen en toen kon het grote ontbijt beginnen. Ze bestelde vier ontbijtjes en in plaats van pistoletjes nam ze croissants. Daarbij nog twee extra croissants voor de grote trek. Er kwamen twee grote dienbladen op tafel met tien croissants! De kinderen pakten bestek en borden en Agnes haalde koffie. De tafel stond vol! Elke vierkante centimeter was bedekt.

In het kwartier er na ontstond er zo`n enorme chaos die ik graag met tekst wil illustreren. Het beeld staat op mijn netvlies.

Jona pakt een croissant. Agnes pakt het af. Ze pakt een broodmes en snijdt alle croissants door. Ondertussen pakt Aaron de eiersnijder en pelt een ei. Maartje snijdt het ei met schaal en al door met een mes en wil deze uitlepelen met haar nagels. Ik raad haar aan een theelepel te pakken. Isaac smeert boter en jam op zijn croissant en neemt een grote hap. Ik breek een stukje van een croissant af en geeft het aan Christoph die er half scheel naar tuurt en het gretig aanpakt. Maartje heeft ondertussen een lepel. Geen theelepel en wil daarmee haar hardgekookte ei uitlepelen. Ik beveel haar een theelepel te halen. "die waren op" zegt ze. Ik kan het me niet voorstellen en vraag Aaron, die ondertussen het ei zowel verticaal als horizontaal door de eiersnijder heeft gehaald en een grote stapel ei-brokken op z`n bord heeft, of hij met Maartje mee wil lopen. Jona`s croissant met jam is klaar. Ik pel mijn ei. Isaac`s croissant is op en hij kijkt alweer rond om aan een tweede te beginnen. Christoph is zijn broodstukje kwijt. Het ligt naast zijn nek. Het is nat. Ik geef het hem opnieuw. Hij propt het in zijn mond. Maartje is terug met een theelepel. "ze waren er wel" zegt Aaron. Jona laat een stuk croissant op de grond vallen. Aaron smeert boter op zijn croissant en besprenkelt het geheel met ei, zout en peper. Agnes neemt haar eerste hap en ook mijn croissant is klaar voor gebruik.

We gaan de tweede ronde in en het tempo wordt opgevoerd. Jona kruimelt naast zijn bord. Agnes neemt een slok koffie. Isaac wil een croissant met kaas en jam. Ik probeer het uit zijn hoofd te praten. Aaron strooit nog meer peper op zijn ei. Maartje smeert met haar theelepel bosbessenjam op haar ei. Ik neem een slok koffie. Agnes neemt een hap van haar croissant met jam. Isaac heeft z`n croissant klaar en begint te eten. Christoph is toe aan een nieuw stukje. Aaron lurkt aan zijn flesje jus d'orange. Ook Jona heeft zijn flesje binnen drie tellen op. Daar hadden we er maar vier van. Agnes vraagt; "doe jij samen met Maartje?" Ik heb geen keus. Maartje heeft haar ei uitgelepeld. Ze heeft jam rond haar mond. Jona pakt een grote plak ham en propt deze in zijn mond. Het blijkt te groot te zijn en dus trekt hij er weer een deel uit. Hij begint druk te kauwen en heeft zichtbaar moeite met al dat vlees. Hij lacht. Wij zien de ham in zijn mond. Na het kauwen pakt hij met zijn grote klauwen de rest van de ham en drukt het wederom met ferme kracht in zijn muil. Mijn koffie is op. Die van Agnes ook. Agnes haalt opnieuw. Ik smeer mijn tweede croissant. De tafel wordt rommeliger. Maartje pakt een plak kaas en legt deze op de klodder jam op haar bord. Ze kijkt me lachend aan.
Isaac wil een derde croissant,. Hij krijgt een ei.

Zo eten wij en vreten de kinderen door. Niet zonder tafelmanieren. We zitten aan tafel en zij eten op bepaalde manieren. De oudjes aan tafel acht kijken lachend naar onze kinderen. Ze verwonderen zich dat ze zo netjes blijven zitten. Wij verwonderen ons over de hoeveelheid kruimels op de tafel; naast de borden, op de stoelen, rond de monden. Alsof tien croissants zijn verkruimelt tot twintig en de gehele tafel lijken te bedekken. Ook Christoph, met zijn éénderde croissant heeft alles onder gemorst. Is er wel iets gegeten? Ja. Want tenminste vier kinderen zitten opeens vol. Er worden nog wat kruimels van de borden afgelikt. Ook zo netjes. Alles is op. Zelfs de boterkuipjes zijn uitgelepeld.

En dan is het finito. Met hetzelfde gemak waarmee een relatief schone tafel veranderde in een chaos, kent iedereen zijn taak. Isaac brengt de kopjes weg, Maartje de flesjes, Aaron de servetten en ik de borden en bestek. Agnes haalt nog een doekje over de tafel en Aaron ruimt de stoelen op. Wat ziet het er weer keurig uit! Totdat ik voor het eerst ónder de tafel kijk. Ik slik en snel stuur ik de kinderwagen het eetcafé uit. Ik pieker wat. Ik had drie croissants, Agnes twee, Isaac twee, Aaron anderhalf, Maartje één en Christoph een halve. Hoe het dan kan dat er nog vier croissants aan brokken en kruimels onder de tafel liggen? Dat mag de bediening uitvogelen... en opruimen.