ZWEDEN II

Momenteel zijn we in Zweden. We verblijven in een prachtig, pittoresk falurood* huisje met een kamer als schoollokaal voor de kinderen en een studiekamer voor mij. Heel bijzonder. De jongens slapen op zolder en hebben daar een speelruimte van 40m2.

De Heere bevestigde aan ons dat we naar Zweden moesten gaan en dat ik daar theologie mocht gaan studeren. Met de nadruk op mogen. We wisten niet wat we hier zouden aantreffen en vertrokken in afhankelijkheid.

Toen we ons realiseerden wat ons hier werd aangeboden, merkten we Gods hand in ons leven. Een oase van rust (het is hier na 20.00u. muisstil) een lusthof van ongerepte natuur. Eekhoorns, vossen, herten, elanden, slangen en wolven. Meren, bossen, rotspartijen begroeid met allerlei soorten mos en glooiend heuvelland.

Sinds we hier zijn neergestreken zijn we beide bezig met onze studie. Ik leer-  en Agnes onderwijst. Ik zit in het klaslokaal en Agnes staat er voor. Ik moest tientallen Engelstalige boeken aanschaffen, terwijl Agnes de aanhanger leeg haalde en elke dag, van negen tot één ben ik aan het lezen en zit Agnes met de oudste drie aan een tafel tafels te stampen.

Drie keer per week volg ik de lessen op afstand. Deze lessen duren krap drie uur. Met een koptelefoon op mijn kop en een kop koffie in mijn hand zit ik in een klaslokaal op zeven duizend kilometer afstand.  Per les ben ik zo`n vijftien uur per week aan het lezen en moet ik af en toe scripties schrijven. Het is een heerlijk werk.

Ik sta verbaast over mijn hersenen. Na het lezen lijkt het één grote warboel in mijn hoofd en wanneer ik de volgende ochtend, bij een kop koffie de materie wil verhalen, dan komt alle informatie er ordelijk uit. Alsof het `s nachts, op mijn kussen wordt 'ontknoopt' en geordend. Wat een service!

Het tegenovergestelde gebeurt wanneer ik in mijn vrije uurtjes probeer te vissen. Vishaken hebben de vervelende eigenschap zich aan alles te hechten. Ik zit vast aan m`n broek, dan aan het visnet, dan aan de boot, dan aan een waterlelie, dan aan een tak boven mij. Gelukkig zo nu en dan óók aan een vissenwang, anders had ik mijn hengel al aan de wilgen gehangen.

Agnes doet eens in de tien dagen boodschappen. De mensen hier staan verbaast over de hoeveelheid melk dat wij drinken en de eieren die wij eten. Jona vraagt de hele dag; "maggik slokkie melek, papa?" - Agnes probeert zo slim mogelijk in te kopen. Koekjes, cake en taart bakken we zelf. Isaac zet elke morgen een pot koffie voor ons, terwijl Aaron de bekers vult met volle melk.

De theologische studie is zeer interessant. Sommige dingen zijn nieuw, andere dingen zijn bekend. Sommige dingen begrijpelijk, andere dingen zeer complex. Gelukkig zie ik in de leraren en de schrijvers éénzelfde eigenschap; ze geloven werkelijk wat ze onderwijzen! Helaas is dit tegenwoordig geen vanzelfsprekendheid. 'Hogere' kritiek ligt op de loer.

Het is heerlijk om in Gods woord te duiken. Net als het meer achter ons huis, waaruit je kunt vissen en waarin je kunt zwemmen, maar waar je ook het water ongefilterd van kunt drinken, zo kun je ook met Gods woord omgaan; vissen, zwemmen en drinken. - Het is het boek van mijn Vader en ik herken Zijn stem er in. Hij spreekt er in tot mij, maar we spreken er ook met elkaar over en `s avonds, in gebed spreek ik er mee tot Hem.

Door zo`n theologische studie, zie je steeds meer dat Gods woord en de verlossing van de mensheid en de demonstratie van Gods Persoon steeds minder vanzelfsprekend is. Het vervuld mij met ontzag en dankbaarheid. De locatie hier in Zweden en de gastvrijheid en rust die wij hier genieten zijn de kers op de taart.

De kinderen voelen zich hier als een vis in het water. Ze vonden een vleermuis en zagen een dode slang, ze zien voetstappen van wolven en vossen en maken een hut van een omgewaaide boom, ze vinden groene stenen** langs de waterrand, ze bestuderen insecten en maken elke dag grote vorderingen in taal, rekenen, geschiedenis en bijbelonderwijs.  Maar ook als gezin is er harmonie en rust.

We weten niet waar de Heere ons brengt na deze studie, maar we leven bij `t moment en het moment stemt tot dankbaarheid.

* rood pigment - bijproduct uit de kopermijnen
** slakken - restproduct van ijzererts