INDRUK VAN SPANJE

 

In januari reden we Spanje binnen. In mei reden we Spanje uit.
Ik stel vast dat wij veel van Spanje hebben gezien; kust en binnenland, noord en zuid, nat en droog, stad en dorp, druk en rustig, afgelegen en drukbezet.

Toegegeven, ik kan natuurlijk geen allesomvattende beschrijving geven van zo een immens land als Spanje. Ik stel mij een lezer voor die dát kan begrijpen.

Toegegeven, wij hebben altijd een verkeerde indruk gehad van Spanje. We waren er ook nooit geweest. We dachten dat `t commercieel, soms onveilig, druk, rommelig en klef heet zou zijn. Niet dat we dat bewust dachten. We dachten eigenlijk helemaal niet aan Spanje en nu ik achteraf moet graven in een Spanje-loos brein, vermoed ik dat dat mijn bewuste gedachten van Spanje zouden zijn als iemand mij zou vragen wat ik van Spanje zou vinden.

Toegegeven, het was er heet. Toen we Spanje binnenreden kon de trui uit en de T-shirt aan. Dat deden we natuurlijk meteen, terwijl de Spanjaarden nog in dikke winterjassen liepen. Ze keken ons verbaast aan. Ik dacht vanwege de blonde kinderen, maar toen ik genoeg jassen en sjaals had gezien, begon ik te vermoeden dat ze zich verwonderden dat wij zonder klapperende tanden over het strand huppelden alsof het Callantsoog in juni was. Later begreep ik dat ze zich tevens verwonderden dat we vijf kinderen op de wereld durfden te zetten. De eerste maand was het overdag aangenaam en na vijf uur `s middags daalde de temperatuur naar Callantsoog februari en deden we alsnog de trui aan. Daarna hebben we geen trui meer gezien, laat staat aangetrokken

De Spanjaard zegt dat de mensen in het zuiden vriendelijker zijn dan de mensen in het noorden. De mensen die bij de zee wonen zeggen dat de mensen die bij de zee wonen vriendelijker zijn als de mensen in het binnenland en de mensen in het binnenland wilden hier niets over zeggen. Wij hebben geen verschil ervaren. Alleen het publiek in Barcelona was iets afstandelijker. Maar misschien komt dat omdat ze zich dichterbij Nederland bevinden. De mensen in Sevilla waren ook iets afstandelijker, maar dat kon ook komen door het feit dat die stad zowat uit elkaar ploft van de toeristen. 

Toegegeven, onze eerste indruk van Spanje ligt als zwerfvuil in het binnenland van Spanje, net als het zwerfvuil overigens. Soms zie je een karkas van een bankstel netjes naast een container staan omdat de wind `m niet kon meenemen. In Spanje kun je niet overal water uit de kraan drinken dus koopt men vijf, zes of acht liter flessen in de supermarkt. Die zijn goedkoop, maar worden ook voor van alles gebruikt. Ze hangen ze in bomen tegen ongedierte, ze gebruiken ze als bidet of ze liggen gewoonweg leeg in het droge Spaanse landschap tevergeefs hopend ooit nog met water gevuld te worden. Er is ook geen statiegeld. Wij hebben van dichtbij gezien dat de Spanjaard gemakkelijk zijn afval dumpt. Langs de randen van steden zie je overal blikjes, tassen, doppen, dozen etc.. Eensdeels zijn we verrukt dat er zo weinig betutteling is. In Nederland moet je zo veel. Maar we balen soms ook van de troep dat de kwaliteit van de rest zo omlaag trekt. Ik denk ook dat veel zwerfvuil komt omdat het gewoonweg weg waait als de containers vol zijn. De afvalverwerking is wél veel beter dan in Nederland. Overal staan grote afvalcontainers waar wij als camperaars gretig gebruik van maken. De bakken worden veelal `s nachts geleegd. Dat is wat minder.

Men zegt wel eens; de toeristen maken Spanje schoner. Een toerist gooit alles in de prullenbak en neemt dan vaak ook een blikje, flesje of tasje dat her en der ligt mee. Even gaf mij dat een prettig gevoel; dat ik een land schoner maak. Later las ik dat Spanje 47 miljoen inwoners telt, dat betekent dat voor elk blikje dat ik opraap, de Spanjaard er alweer her en der 2,47 op de grond heeft gegooid. Ach, wat maak ik mij illusies; ik ben niet in Spanje voor de afval.

Bij de kassa vroeg men "bolsa?" Ik wist niet wat dat betekende. Toen ze met lichaamstaal demonstreerden wat ze bedoelden zei ik "si" - Ze bedoelden een tasje. Ik dacht; 'wat uniek, hier krijg je nog een tasje gratis'  In heel Spanje zei ik "si" en soms "si dos" en soms "si trés"
totdat ik op de kassabon zag dat ik daar gewoon voor moest betalen.
Toegegeven, de Spanjaarden zijn sóms net zo slinks als de Hollander.

Toch lag er niet genoeg zwerfvuil in de natuur om ons niet te doen genieten. Er lag óók veel zwerfvuil niet!  Wij hebben genoten van Spanje. Van het landschap en van de mensen en we bidden dat de Heere de Spaanse mensen roept, verlost, reinigt en verandert. 

Toegegeven, dat is belangrijker dan wat zwerfvuil op het decor dat wereld heet.