AFSCHEID

 

Op dit moment is het 12 graden in de camper. De motor draait stationair en daarmee hebben we 500 Watt opbrengst. Hiermee laden we de camper-accu, de laptop-accu en de powerbank op. Stroom is een punt van aandacht, zeker op deze plaats. We hebben twee en een halve maand aan een doorgaande weg gestaan. Dán hier, dan daar maar altijd dezelfde weg.  Dat was een hele beproeving omdat we geen water, afvoer en elektra tot onze beschikking hadden. We konden niet wassen en strijken, we konden niet douchen en we moesten er steeds op letten dat de camper-accu niet tot een nulpunt zou dalen.
 
Gelukkig wonen onze ouders vlakbij en liepen we zestig keer met een 20 liter jerrycan heen en weer. We konden daar onze toiletcassette legen, douchen, wassen, koffie drinken en soms stroom tappen. Maar je gaat natuurlijk niet constant met een camper, in een woonwijk, voor een huis staan. We voelden de hete adem van buurtbewoners in onze nek. Gelukkig kwamen er geen klachten. Die wilden wij ook vóór zijn.  Bij mijn ouders hebben we een heerlijke tijd gehad. De kinderen renden elke dag enthousiast naar hen toe. 'mogen we alvast naar de deur rennen?' vroegen ze dan.  Bij opa en oma werd er gekleurd, gespeeld, gesnoept. Er werd voorgelezen, gezongen, meer gesnoept en gedronken. Opa ging met hen naar de speeltuin, naar de kinderboerderij, naar het park. Voor hen allemaal was het een heerlijke tijd.
 
Helaas kun je niet aan een doorgaande weg blijven staan. Wij kregen tweemaal politie aan de deur. Niet dat we de wet overtraden, maar omdat buurtbewoners of voorbijgangers klaagden. Één hoorde in de camper een baby huilen en de ander dacht dat wij aan die bewuste weg gingen kamperen.  In beide gevallen konden  we goed uitleggen wat onze beweegredenen waren en telkens stelde de agent ons gerust dat we volgens hem niets illegaals deden. Wij mochten daar gewoon staan. Toch moet er een einde komen aan onze tijd hier. We hadden een lijstje met wel honderd zaken die geregeld moesten worden. Van een geboorte tot aan tandartsbezoek, van het kopen van een aggregaat tot het bezoeken van diverse oude en nieuwe bekenden.
 
Het was een tijd van enorme beproeving. Er zijn weinig mensen die kunnen bevatten wat er op je afkomt met vijf kinderen in een camper, op een plek zonder voorzieningen, met momenten van eenzaamheid, moeilijkheden, vragen en drukte. Camperleven staat voor veel mensen gelijk aan vakantie, vrijheid en ontspanning en dat is deels ook waar. Maar anderzijds vraagt het écht enorm veel van ons en onze kinderen. Gelukkig wegen de voordelen op tegen de nadelen. Je komt jezelf tegen, je wordt beproeft, je wordt gelouterd, je moet bidden, je moet vergeving vragen, je moet je tong afbijten en je moet je trots en hang naar comfort inslikken. Er werd inwendig geschreeuwd, maar er werd ook veel gelachen, geknuffeld, gebeden en zielsgelukkig vooruitgezien.
 
Nu is het inmiddels 14 graden. Baby Christoph wordt gevoed. De kinderen slapen. We hebben afscheid genomen van de naaste familie. We hebben nog enkele zaakjes te regelen, nog één retourtje over het voetpad aan deze doorgaande weg, naar opa en oma om nog één kopje koffie te drinken, nog één wasje te draaien, nog één knuffel te geven. We zijn volgeladen. We zijn vol verlangen naar wat komen gaat. Een reis waarvan we niet weten wat het ons gaat brengen; en wat meer; wat wij gaan brengen. Maar een reis die we met onze Heere Jezus maken. Hij is met ons. Wij zijn zo zwak, maar gelukkig werkt Hij door onze zwakheid.
 
We zijn zó dankbaar voor mooie ontmoetingen met oude- en nieuwe bekenden. Mensen die een kaartje stuurden, een cadeautje kwamen brengen, reageerden onder een video, een mailtje stuurden, een postpakket stuurden, een kopje koffie voor ons inschonken. Het geeft ons het idee niet alleen te zijn.
 
15 graden. Ik ga afsluiten. Morgen een mooie rit over de Afsluitdijk, nog meer ontmoetingen en straks de grote reis!

Gods zegen!
 

Romeinen 15
En alzo zeer begerig geweest ben om het Evangelie te verkondigen, niet waar Christus genoemd was, opdat ik niet op eens anders fundament zou bouwen;  Maar gelijk geschreven is: Denwelken van Hem niet was geboodschapt, die zullen het zien; en dewelke het niet gehoord hebben, die zullen het verstaan.  Waarom ik ook menigmaal verhinderd geweest ben tot u te komen.  Maar nu geen plaats meer hebbende in deze gewesten, en van over vele jaren groot verlangen hebbende, om tot u te komen, Zo zal ik, wanneer ik naar Spanje reis, tot u komen; want ik hoop in het doorreizen u te zien, en van u derwaarts geleid te worden, als ik eerst van ulieder tegenwoordigheid eensdeels verzadigd zal zijn.